Ko Samui

Dinsdag 31 maart 10.00 uur 's ochtends, net een lekker ontbijt genuttigt aan het strand. De laatste dag Thailand, de laatste dag van onze zeven weken vakantie.
Hoewel het al weer heel lang geleden lijkt dat we aankwamen in Vietnam zijn deze weken omgevlogen we kijken terug op een heerlijke periode en zijn weer helemaal opgeladen om thuis weer aan de slag te gaan.
Op Ko Phenang hebben we de jungel party bijgewoond (once in a live-time), Deze party (techno muziek) wordt zoals de omschrijving het al zegt gehouden in de jungel, prachtig decor in een tropisch regenwoud, de lichteffecten en de beat van de muziek geven een wel heel speciaal sfeertje.

Voor alle dreiging en agressie in de wereld ook een oplossing gezien, tijdens
de zonsondergang die vanuit Cafe Amsterdam het mooist beleefd kan worden komen tientallen nationaliteiten bij elkaar om dit vanuit deze hoog gelegen locatie met een weergaloos uitzicht op zee mee te maken. De sfeer tussen Russen, Nederlanders, Amerikanen Italianen, Duitsers, Saoudisch, etc. is uiterst ontspannen, de vredes pijp (lees enorme fors gedraaid shaggie) gaat vrolijk in het rond het effect is verbluffend "no war, only peace". Het kost wat moeite om er te komen, een stijle weg naar boven, maar
dan heb je een geweldige ervaring.
Voordat we Ko Phenang verlieten ook nog met de scooter naar strandjes gereden die minder toeristen trokken gewoon omdat je er minder makkelijk komt. Vanuit die strandjes kon je geweldig snorkelen, wel de nodige beschadigingen op voeten en handen,
door de scherpe randen van rotsen en kiezels. G elukkig dat er een zuster in de buurt was om de wonden te verzorgen. hartelijkafscheid genomen van Beau Bo (mooie Bo) die het hotel runde en daarnaast een bijzonder prettig en gezelllig mens is.
De laatste vijf dagen hebben we er voor gekozen om de drukte wat op te zoeken, zitten op het meest toeristische deel van Ko Samui. Om dat ook ar en toe te kunnen ontlopen ook met de scooter weggeweest waardoor we Big Boedha en de gemmumificeerde monnik
hebben bezocht, ook de stranden die juist de minste toeristen trekken bezocht waardoor we een mooi evenwicht hebben gevonden in prikkels. Heerlijk gegeten hier in een passende omgeving (vaak op het strand). uitgaan kun je hier 24 uur, dus de hele
dag en nacht door, naast de verscheidenheid van restaurants heb je hier biergarten, nachtclubs, disco's, gogo bars, irish pubs, rock en reggea cafe en je kunt de beroemde revu's / cabaret voorstellingen bezoeken. bij de laatste wordt je getrakteerd
op travestieten / girl-boy shows die met een wervelende show met dans zang (play back) in een extraverte outfit de bezoeker enige tijd vermaken.
In Wat Khun Aram is monnik Luang Pho Daeng op 79 jarige leeftijd,in 1980 tijdens zijn meditatief gebed overleden zijn lichaam is in dezelfde houding gemummificeerd en hebben we bezocht. Alleen zijn ogen zijn vergaan waardoor hij nu een zonnebril draagt. Luang Pho Daeng is voor vele Boedisten een inspiratie bron en een lichtend voorbeeld. De Big Boedha in ko Samui ook wel gouden Boedha genoemd is 12 meter hoog en vele mensen brengen hier offers en komen hier voor gebed en meditatie.
De vele watervallen die de eilanden rijk zijn hebben we ook bezocht maar vallen tegen in deze tijd van het jaar omdat ze praktisch droog staan vanwege de minimale regen die er in deze tijd van het jaar valt.

de taal Thai is moeilijk te leren voor Westerse mensen, Thai is een toontaal en bestaat uit verschillende toonhoogte, de toonhoogte bepaald de betekenis. zo is bijvoorbeeld het cijfer 108 een heilig Boedistisch getal het betekend echter ook'allerlei".
I.t.t. het vaste land van Thailand is de levensstandaard erg hoog een bezoekje aan een kleine dierentuin kost 28 euro pp,
het huren van een scooter daarentegen is juist erg goedkoop en kost je 6 euro. grote verschillen in restaurants je kunt voor 6 euro een heerlijke Thaise maaltijd nuttigen maar ook v00r 30 euro een meer westers georienteerd restaurant bezoeken.

De statistieken:
Wij hebben deze reis gebruik gemaakt van zeer uiteenlopende vervoersmiddelen:
Allereerst de trein (214 km), we hebben in 8 verschillende vliegtuigen gezeten (23500 km), 8 dagen / nachten verplaatsingen met een bus (2100 km), 7 dagen met een scoooter (500 km), 3 dagen per fiets (75 km), vier dagen Tuktuk (110 km), veerboten (79 km), transfers met auto's (100 km) onze eigen vertrouwde benenwagen laten we even buiten beschouwing. totaal komen we op een kleine 30000 km (vergelijk de aarde heeft een omtrek van 40000 km dus zien we dit graag als training voor ons
volgende project een wereldreis!)

Wij vertrekken morgen middag om 17.50 naar Kuala Lumpur en vliegen vanuit daar tegen middernacht naar Amsterdam waar we na
een vliegreis van 13 uur aankomen om 06.45.

Bedankt voor het volgen van onze reis, wij vonden jullie reactie's leuk om te lezen!

Thailand

We zijn inmiddels alweer bijna twee weken in Thailand. Het is vroeg in de ochtend en voor het eerst in de 35 dagen dat we weg zijn regent het. Een heerlijke tropische regenbui, we waren bijna vergeten hoe die zijn. Windstil, lekkere temperatuur en de regen die straalsgewijs als een stort douche naar beneden valt. Het is hier al ruim 2 maanden
kurkdroog dus je hoort niemand klagen over deze regen ook de natuur niet, het lijkt wel alsof de planten en bomen, gulzig het verse regenwater naar binnen slurpen om nog groener voor de dag te kunnen komen.
We hebben inmiddels de switch gemaakt van reizen naar vakantie vieren. Reizen is een werkwoord wat betkend dat de eerste periode veel actiever zijn geweest dan dat nu het geval is. waar we eerst sneller wisselde van locatie blijven we nu wat langer om vanuit een locatie te ontspannen en de omgeving te ontdekken. De eerste periode kenmerkte zich vooral door spannend, actief, nieuwsgierig naar wat de dag ons zou brengen.

Nu in Thailand is het allemaal wat bekender voor ons, we zijn al meerdere malen in Thailand geweest en denken het land al redelijk te kennen.
Toch zijn we tot de conclusie gekomen dat de eilanden waar we nu zijn weinig te maken hebben met het echte Thailand zoals we dat ook kennen. Het is hier heel erg toeristisch de prijzen en de hele sfeer is er op ingericht. Toch zijn het prachtige eilanden.
Ko Samui waar we begonnen zijn heeft een paar prachtige stranden, het eiland is niet zo groot in een dag kun je op je gemak met een scooter het eiland rond tuffen. De natuur is mooi, tropisch regenwoud, watervallen ( die nu overigens droog staan),
vanuit de heuvels prachtige vergezichten en stranden die zeker de moeite waard zijn. Op Ko Samui hadden we een leuk hotel met zwembad in een tropische tuin, niet ver van het strand en het centrum van het dorp. De enorme tegenstelling word snel duidelijk enerzijds heb je een super de luxe winkelcentrum anderzijds de nachtmarkt (vooral voor de locals) waar je heelgoedkoop kleding en spulletjes kunt kopen en bij de kraampjes een heerlijke springroll kunt eten. Ook Thai houden van een gokje en kun je aan een kraampje meedoen met gokken op welk nummer het balletje gaat vallen als deze uit een ronddraaiende rad
komt (variant op roulette) Wij niet te beroerd en deden ook mee resultaat 200 bath winst (toch nog zo'n zes euro). Het is overigens goed te merken dat de euro minder sterk is en we aanzienlijk minder bath's krijgen voor de euro.
Ook grappig was de aanwezigheid van een groot zwijn wat over de nachtmarkt kuierde (zie ook foto), verder heerlijk op het strand gegeten, genoten van de zon de zee en het lezen van de nodige boeken (aanrader de Vliegenvanger)waar we nu ruimschoots de tijd voor hadden. ook een bezoek gebracht aan Hin Ta & Hin Yai, wat twee rotsformaties zijn aan de kust die de vorm hebben van een mannelijk en een vrouwelijk geslachts-orgaan. Tja je moet toch wat om de toeristen te lokken. Over het mannelijk geslachtsorgaan bestond geen twijfel dat was van verre al te zien, het vrouwelijk geslachtsorgaan gaf echter wel wat stof tot discussie wat ook bij de andere aanwezige toeristen speelde die niet goed wisten op welke 'rotsspleet" ze hun foto toestel nu moesten richten. uiteindelijk bleek mamma rots
wat moeilijker bereikbaar en was alleen voor de echte durftal bereikbaar om een foto te kunnen schieten. Voldaan dat wij bij dit selecte groepje hoorde vervolgde wij onze weg.

Na vijf dagen Ko Samui zijn we naar Ko Phenang vertrokken met de speedboot. Na een korte rit (de eilanden liggen maar op 35 minuten varen van elkaar) kwamen we aan op de pier. We vonden snel vervoer naar ons hotel. Wat meteen opviel wat dat het op dit eiland veel rustiger is qua verkeer. tevens is Ko Phenang wereldberoemd om zijn Full Moon Party's, helaas valt de eerst volgende party buiten ons verblijf. Toch bijkt hier een mouw aan te passen want de er worden ook half Full moon party's en dark moon party's gehouden om nog maar niet te spreken over de waterpark party's, de boot party's en zo kunnen
we nog wel even doorgaan. Ko Phenang is dus vooral een enorm feest eiland waar met name jongeren uit de hele wereld bij elkaar komen om te feesten. Maar er is meer Ko Phenang is een eiland wat desondanks de feesten zijn schoonheid en charme heeft weten
te behouden, het is bijna spriritueel waar overigens ook weer handige aanbieders van Yoga, menthal fitness, meditatie e.d. op in springen. Als Ko samui prachtige stranden heeft dan moet je hier toch met de overtreffende trap wegschrijven dat Ko Phenang prachtige stranden heeft met een romantische kwinkslag. Ko Phenang is kleiner dan Ko Samui, het is zeer heuvelachtig en de wegen zijn op een aantal plekken zeer stijl, zo stijl dat het niet altijd lukt om met je scoote rmet twee personen naar boven te komen, gelukkig lukte ons dat wel zodat we weer gerustgesteld waren over ons lichaamsgewicht.Iets wat mede vakantiegangers helaas niet konde zeggen en halverwege de beklimming van een bergweg met rokende motor moest omkeren.

Zo waren we bij een van de beklimmingen bijna bij de top toen we verbaasd gadegeslagen werden door een bananen etende aap die misnoegend zijn hoofd schudden toen hij ons met een gangetje van 10 kilometer per uur krakend en piepend de helling op zag ploeteren. hij liep nog een stukje mee in de hoop dat we hem nog een banaan zouden toewerpen helaas voor hem hadden we alleen maar oog voor de traag naderende top van de berg.
Ko Phenang heeft stranden die nauwelijks te bereiken zijn over de weg ze liggen in baaien, hagel witte stranden, palmbomen je kent het wel van de bounty reclame.
Vanuit Ko Phenang ook Ko Tao bezocht. Ko Tao het kleinste eiland van de drie. Ko Tao is misschien nog wel mooier maar heeft ook een schaduwkant, hier zijn de achterliggende maanden 4 toeristen vermoord wat Ko tao al snel de bijnaam "moordenaars-
eiland" heeft opgeleverd een bijnaam waar ze niet trots op zijn. Ko Tao is onderdeel van een groot maritiem natuurpark het bezit in de nabije omgeving enkele tientallen kleine eilanden, vaak onbewoond met prachtige koraalriffen met een dito onderwaterwereld. Heerlijk om daar te snorkelen, de vissen te voeren waardoor je binnen enkele seconden omgeven bent door honderden tropische vissen met een enorme kleurenpracht dat is echt een hele gave ervaring om dat mee te maken.
De tocht naar Ko tao duurt met de (kleinere) speedboot ruim een uur. De tocht ernaar toe hadden we het geluk om op het voordek te zitten wat heel spectaculair was doordat de boot soms heftige klappen maakte. eenmaal trok de boot een heel visnet met zich mee waar hij per ongeluk doorheen gevaren was gelukkig liep dat goed af.
Bizondere mensen;
Ook in deze periode een aantal bijzondere mensen ontmoet,een Nederlands stel die de crematie van hun familielid op Ko Samui moesten regelen, familielid had op 70 jarige leeftijd besloten te gaan wonen op Ko Samui nadat hij daar een keer
op vakantie was geweest. na er vijf jaar gewoond te hebben is hij er overleden en was zijn wens om daar de crematie te laten plaats vinden. Tevens bij een Frans eethuisje een Nederlandse vrouw ontmoet die al 11 jaar op dit eiland woont aanzienlijk heeft moeten inleveren m.b.t. mobiliteit maar hier een prettig evenwicht heeft gevonden. En last but not least
Beau, Beau in een thaise jonge vrouw die de receptie bestierd van ons hotel op Ko Phenang, zij beschikt over het vermogen
om het hele hotel draaiende te houden, persoonlijk contact met de gasten aan te gaan, overal in de springen en des gevraagd
iedereen te voorzien van een hippe body paint als ze naar een party gaan kortom een onmisbare schakel voor het hotel en voor zijn gasten.

Hierbij moeten we het even laten Beau roept ons, we zijn aan de beurt voor onze body painting.

Hartelijke groet en tot de volgende keer!!.

Cambodja

Cambodja........het valt niet mee om hier een verhaal met een duidelijke lijn te schrijven. Het is een land van uiterste en anders dan de buurlanden. Als je Cambodja binnen komt via hetvliegve ld Phnom Penh dan valt meteen op dat het hier, i.t.t. veel andere Aziatische vliegvelden, veel rustiger is. Het is een klein overzichtelijk vliegveld en het verkrijgen van je Visum gaat dan ook een stuk sneller. Ook buiten het vliegveld is hetaanzienlijk rustiger, De taxi heeft geen meter dus van tevoren onderhandelen over de prijs. Taxi zie je vooral rond het vliegveld verder niet zo veel. Vervoer gaat vooral via tuktuk's. Phnom Phen is voor Aziatische begrippen een kleine stad, (1,3 miljoen inwoners) niet heel erg veel hoogbouw, slechte wegen en ook hier voor onze begrippen een onrustig verkeersbeeld.
Wat meteen opvalt is dat het er vies is, veel afval op straat, stank en ook hier een onrustig straatbeeld. Alleen in het centrum bij het royal paleis en de ambassade wijk en waar de overheidsgebouwen staan is het schoner en mooier. Ons hotel staat wat van het centrum af, mooi hotel en hele vriendelijke mensen, iets wat overigens in heel cambodja zo is.
Wij hebben de stad in de eerste dagen in een moordend tempo bezocht, meer tijd nemen we voor de killing fields en de "beroemde" gevangenis S21 waar duizenden mensen gemarteld zijn in de tijd van Pol Pot.. Daar wordt je echt stil van. Ten tijden van Pol Pot die tijdens zijn bewind het agrarisch socialisme instelde,is er 25 % van de bevolking vermoord door het eigen regiem. Pol Pot recruteerde m.n. de noordelijke bevolking in zijn leger, eenvoudige boeren mensen die zeer te lijden hadden van de aanhoudende beschietingen uit de lucht door de Amerikane die de aanvoer van oorlogstuig door en voor de Vietcong probeerde te dwarsbomen. De Noordelijke Cambodjanen ondervonden daar zeer veel hinder van, De oogsten mislukte er was honger en Pol Pot beloofde beterschap. Pol Pot vermoorde al het intellect in zijn land, iedereen met een opleiding werd vermoord, ook schafte hij de godsdienst af, verwoeste tempels en vermoorden de monniken. De gezondheids zorg werd compleet afgebroken. In kamp S 21 werden mensen gedwongen een bekentenis af te leggen voor een misdrijf zodat er redenen waren om iemand de doodstraf te geven. Er werd op een afschuwelijke manier gemarteld, slechts 7 mensen wisten dit kamp te overleven. Twee daarvan geven nu nog rondleidingen in kamp S 21.
Pol Pot .....waarschijnlijk een van de wreedste dictators die zij land veranderede in een filiaal van de hel..

De killing Fields zijn daar een indrukwekkend voorbeeld van je krijgt bij de ingang een headset en wordt in je eigen taal rondgeleid door dit gebied. Niemand praat, lacht het is er doodstil, iedereen is met en in zijn eigen gedachten. Het verhaal is afschuwelijk.
4 miljoen mensen zijn vermoord, in deze killing fields wordt het aantal doden geschat op ruim 17000. Er komen nog altijd, botten en kledingstukken naar boven, mannen, vrouwen, kinderen en zelfs baby's die met hun hoofdje tegen een boom doodgeslagen werden vonden hier de dood. (dit was goedkopen dan hier kogels voor te gebruiken)

De verenigde natie's hebben er lang over gedaan om Pol Pot voor het internationale gerecht te krijgen. Hij kreeg slechts huisarrest en overleed op 82 jarige leeftijd.. De verhalen van mensen die deze verschikking hebben overleefd zijn indrukwekkend
en bijna niet te bevatten.
Daar rondlopend maakt je klein en nederig als je beseft dat dit volk nog steeds getraumatiseerd zal zijndoor hun geschiedenis en nog steeds een land is met grote problemen. Het land is arm, de infrastruktuur is matig, de wegen daar wordt al jaren aan gewerkt maar echt opschieten doet het niet. Met de bus een afstand van 300 km. overbruggen daar deden we de hele dag over. Kuilen in de weg asfalt wisselt zich af met grint / zandwegen. In de berm is het een vuilnisbelt.

De reis naar Siem Raep, waar het tempelcomplex Angor Wat vlakbij ligt hebben we per bus afgelegd, de bus deed er bijna de hele dag over, reed niet al te hard waardoor we in ieder geval de reis lezend en rondkijkend wisten af te leggen. In Cambodja,zijn zeal jaren bezig de wegen te verbeteren en ook overal zie je tientallen kilometers waar werkzaamheden
aan de weg zijn, echter wordt er maar op een paar plekken echt werk van gemaakt. De verbetering van de infrastruktuur laat dus lang op zich wachten. De cambodjanen lijken zich er niet veel van aan te trekken, halen hun schouders op en pezen over de hobbelige vaak niet eens geasfalteerde wegen.
Eenmaal aangkomen in Siem Raep rijd de bus een terrein op waar vervolgens het hekwerk afgesloten wordt. Slechts een enkele tuk-tuk driver heeft toegang en heeft zodoende de eerste keus om een potientiele klant aan de haak te slaan. voor een klein
bedrag worden we snel bij het hotel afgezet.
De komende dagen staan in het teken van bezoek aan de tempels, iedere dag vroeg op (eenmaal zelf om 05.00 uur voor de zonsopgang)
Angor Wat staat ook op de wereld erfgoed lijst van de UNESCO en staat bekend als het grootste religieuze bouwwerkvan de wereld.
Dat de Cambodjanen trots zijn op dit cultuurstuk bewijst dat de beeltenis van Angor wat terug te vinden is in de nationalevlag.

Angor was tussen 900 en 1435 de hoofdstad van het grote Khmer rijk de metropool Angor beslaan nu 200 vierkante kilometer.
Hoewel de houten huizen en de stenen paleizen al langer zijn vergaan hebben zo'n 70 tempels in min of meerdere mate de tands des tijds weten te overleven en hun trotse uitstraling weten te behouden. In de dichte jungel van dit gebied, zijn hier en daarde tempels overwoekert door de jungel en zijn de bomen om muren en torens heen gegroeid alsof de tempels verzwolgen worden door de jungel.
De mysterieuze tempels staan er uitnodigend bij om met respect betreden te worden. Angor Wat is de grootste tempel en betekent letterlijk "stad die een tempel is". Naast Angor Wat hebben we in drie dagen tijd zoveel mogelijk gezien. Het is ondoenlijk om al wandelend van tempel naar tempel te lopen, een fiets of scooter huren of zoals wij deden voor drie dagen een Tuk-tuk nemen zijn betere optie's.
in deze tijd van het jaar, tot en met mei, begintde hitte extreme vormen aan te nemen. 37 graden overdag en 's nachts 26 graden. De warmte is vrij drukkend, er is weinig wind dus het leveren van enige activiteit levert al snel 1 liter transpiratie op.
De dag vroeg beginnen is zo gek dus nog niet en wordt eigenlijk ook door de plaatselijke bevolking gedaan. Het is dan net wat prettiger om deze activiteiten te doen.
De hitte had een voordeel er waren weinig toeristen. In het fotoalbum staan een aantal foto's van de diverse tempels.

De laatste avond de nachtmarkt van Siem Raep bezocht, is een leuke markt met locale lekkernijen zoals spinnen die geroosterd zijn en in dit gebied veelvuldig gegeten worden. Yvonne heeft, zoals je kunt zien op de foto, er een geprobeerd.

op 9 maart de terugweg naar Pnhom Penh gemaakt, dit keer niet met de bus maar hebben we ons laten verleiden een kleine bus te nemen met max. 13 mensen en een aanzienlijk kortere reistijd. Het zou een luxere en betere rit moeten worden aldus de advertentie die deze vorm van transfer van harte aanbevool. Een VIP behandeling zou ons te beurt vallen met drankjes en hapjes.
Het enige nadeel was dat we voor onze bagage een passagiers plaats moesten kopen. Dat vonden we gezien het mooie fiche geen enkel probleem zodat we 's ochtends vroeg om 07.30 op weg gingen naar Pnhom Penh. De luxe starten al omdat we voor de deur van hethet hotel opgehaald werden. samen met nog 10 betalende volwassenen envier niet betalende kinderen zat de bus overvol. Toen de chauffeur Siem Raep achter zich liet begon de ellende pas echt. Met een moordende snelheid op wegen waar paardenkarren,
ossenwagens, scooters, tuks tuks envrachwagens reden, vol met kuilen en bobbels werden we 7 uur heen en weer geslingerd alsof we in een blender zaten. Tweemaal een korte pauze waarbij we niet eens besefte dat de bus tot stilstand was gekomen. De chauffeur glimlachte ons vriendelijk toe, want vriendelijk zijn ze,die Cambodjanen, de hapjes en drankjes......die hebben we ook al niet gezien hoewel we die denk ik graag aan onze neus voorbij hadden laten gaan mochten ze onverhoopt toch geserveerd zijn.
Dit keer hebben we een hotel redelijk vlakbij het Royal Palace, het hotel voelt als een oase indeze drukke, hectische stad.
Vanuit de tuin horen we de geluiden van deze immer in beweging zijnde stad, hier is het rustig en relaxed.
Inmiddels ook de riverside bezocht, die bekend staat als mooi en rustig. De stad komt meteen vriendelijker bij jebinnen als je op een bankje aan de waterkant zit en de drukke hektiek van de stad wat achter je hebt. De geluiden, de smog, de bedelaars ze
zijn er nog wel maar lijken allemaal wat verder van je weg te staan.

Vandaag, 12 maart vertrekken we naar Thailand, vliegen via Bangkok naar Ko Samuiom vanuit daar de eilanden te bezoeken.De overstaptijd is echter wel heel erg kort (1 uurtje) dus duimen dat we het halen.

Goodbye Vietnam, hello Cambodja

Drie dagen Mekong, ze zijn omgevlogen, het was overigens hard werken de afgelopen drie dagen. 's ochtends heel vroeg op, meestal zo rond half zes om vervolgens een druk programma af te werken. Maar het was meer dan de moeite waard. We waren heel praktisch geweest hadden een koffer achter gelaten in het hotel en hadden alleen die dingen meegenomen die we nodig zouden hebben.
Dus met een beperkte bagage kon de reis beginnen. EerstIets over de Mekong, de Mekong is een delta gebied in Vietnam, het is zo groot als Nederland. De rivier de Mekong, waar het gebied naar genoemd is, is zo'n 4200 kilometer lang en vind zijn oorsprong is Tibet.
De rivier stroomt door China, Birma en vormt de grens tussen Laos en Thailand om vervolgens via Cambodja en Vietnam uit te monden inzee. De Mekong is een druk bevaren rivier, miljoenen mensen wonen en werken langs en op deze rivier. Belangrijke transporten naar China gaan over deze waterweg. tevens is deze rivier van levensbelang als het gaat om de rijstbouw. Het Mekong gebied in Vietnam is misschien wel het grootste rijst gebied van de wereld.
Tientallen kilometers rijstvelden is wat je ziet als je door dit gebied trekt. Onze eerste overnachting was in Cantho en redelijk bedrijvig stadje. Tot Cantho zijn de huizen doorgaans nog van steen. Als we Cantho verlaten veranderd het stedenbouwkundig patroon.
Praktisch geen hoogbouw meer, veel huizen van hout met golfplaten daken, drijvende huizen op de rivier.De natuur is hier overweldigend mooi. In deze delta vinden veel vogels hun broedplaats. Tevens vallen de kokospalmen op die in / aan het water
staan en van levensbelang zijn voor de economie, tot de laatste snipper hout wordt de kokospalm gebruikt, natuurlijk de vrucht maar ook de bast van de vrucht, de bladeren en de stam worden gebruikt voor huizen /boten bouw, voor olie om in te bakken.of als massage oli. Het dierenrijk kent naast de volgels ook apen, krokodillen en verschillende soorten slangen.
Op de eerste dag ook nog een prachtige pagode bezocht en een tweetal kleine fabriekjes waar met handwerk minimaal ondersteund met kleine machines kokonuts sweets gemaakt worden. Onze lunch hadden we op een van de talrijke eilanden in de Mekong op een plantage genuttigd. Het gebied is zeer vruchtbaar, door het altijd aanwezige water en de heerlijke temperatuur. Water en rivieren betekend ook dat veel mensen hun werk in de visvangst hebben. Moe maar voldaan kwamen we rond 19.00 uur aan bij ons eerste hotel.
we voelde ons redelijk vies door de hoge temperatuur wat een mens redelijk doet zweten. Dus blij dat we een verfrissende douche konden nemen en schone kleren aan konden doen, echter toen we de koffer open deden werden we aangestaard door regenjacks, lange broeken drie paar schoenen al snel bleek dat we de verkeerde koffer hadden meengenomen. De koffer die we speciaal hadden ingepakt voor deze dagen stond zo"n 200 kilometer van ons vandaan. heel lastig als je lenzen draagt en je lenzenvloeistof is elders. Maar goed, het is natuurlijk de ultieme test voor de naderende ouderdom!
De tweede dag zijn we in alle vroegte de floating market gaan bezoeken. Deze is van een ander soort dan in Bangkok. Hier handelen de plaatselijke bewoners met redelijk grote hoeveelheden, fruit, groente eigenlijk alles wat er in dit gebied groeit of gevangen
wordt daar wordt in gehandeld. een zeer levendig schouwspel op het water. Andere verkopen frisdrank koffie en klein verpakt fruit vooral aan de toeristen, handig manoevreren ze hun rankje bootjes naar onze boot om zo hun waar aan de man te brengen.
Na nog wat kleinere dingen bezocht te hebben namen we afscheid van driekwart van onze groep en gingen we met een klein gezelschap door naar Chau doc waar we een nationaal park hebben bezocht we waren daar tegen de zonsondergang erwas buiten ons groepje en wat gidsen geen persoon meer te bekkenen in dit gebied. Dit park is een moerasachtig gebied waar je met kleine boten door heen kunt varen. De bomen / struiken staan in het water je vaart dus door een bos, het water ligt vol met drijvende waterplantjes waar vogels snel overheen kunnen lopen als ze de boten gewaar worden. Heel bijzonder en een zeer aparte sfeer.
De derde dag een moslim gemeenschap bezocht die hun huizen op hoge palen gebouwd hebben, in de regentijd kan het water 9 meter hoger komen te staan wat betekend dat deze mensen tot aan hun vloer aan het water zitten. Ook nog de drijvende huizen bezocht
deze huizen hebben naast een woonfunktie ook een funktie om jonge vissen te vangen en die enkele maanden vast te houden onder hun huis tot ze goed zijn voor consumptie. De vissen doen het allemaal wat omslachtig, ze zwemmen Cambodja in, krijgen daar jonge, de jonge vissen zwemmen terug naar de zee maar een behoorlijk aantal zwemmen onder deze drijvende huizen door die onderin feitelijk ingericht zijn als een fuik. De jonge vissen blijven daar gevangen en worden gevoed voor zo"n drie maanden om vervolgens voor consumptie verkocht te worden. Onder het huis waar wij waren zater zo'n 50.000 vissen.
Daarna de lange rit terug naar Ho Chi Minth waar we rond zes uur aankwamen en waar de schoon gewassen kleding en koffer al op ons stond te wachten.
Na een heerlijk verkwikkende douche een gezellig restaurant en dito bar opgezocht om Vietnam op een gepaste manier af te sluiten.
's ochtends toch alweer vroeg wakker al hoefde dat niet maar wat wil je als de achterliggende ochtend steeds om half zes je wekker gaat. Tijdens het ontbijt aan de straatkant de stad nog eens op me laten inwerken. het fascineert me steeds weer de enorme drukte die chaotisch aandoet, iedereen doet in de georganiseerde chaos zo zijn ding het is leuk om naar te kijken en er even deel van uit te mogen maken. Maar eerlijk, als ik hier langer dan drie maanden zou moeten blijven ik zou er moeite mee hebben. ieder
moment van de dag al die prikkels te moeten verwerken.
We vetrokken rond 11.00 uur en het is nu 16.30 en ik zit op de elfde verdieping van ons hotel in Pnohm Pen deze bijdrage te schrijven, heerlijk, zwembad binnen handbereik, alle koffers aangekomen, de douane en visa formaliteiten snel af kunnen handelen.
Blijk je voor Combodja ook een pasfoto nodig te hebben, wij wisten het niet maar hadden er toevallig wel bij. (het kan ook eens meezitten)
Wij blijven hier twee nachten, gaan de killing fields bezoeken en reizen dan door naar Angor Wat waar we waarschijnlijk drie of vier nachten blijven.
ik las dat in Nederland de lente gaat beginnen, wat zijn jullie toch een bofferds, tot volgende week!!

Trouble in Vietnam, van Nha-Trang naar Da-lat

Het is tien uur in de ochtend we hebben net Da-Lat achter ons gelaten en zitten nun in de bus naar Ho Chi Minh City om vanuit daar na een nacht l door te reizen naar de Mekong Delta.

Na zeven vette jaren (lees dagen) komen meestal ook zeven mager jaren (lees dagen). Ook bij ons is dat niet anders gegaan. Je zultongetwijfeld wel eens een van de volgende gedachten gehad hebben:dat je credit-card gehackt wordt, je bagage ineens verdwenen isof je laatste houvast aan ons materieel bestaan, je bankpas geweigerd wordt bij alle pinautomaten,tevens denk je daar geruststellend achter dat overkomt mij niet!
Echter hetoverkwam ons wel, sterker nog, het gebeurde in een paar dagen tijd. Of we het leuk hebben gehad afgelopen dagen? daar moeten we ondanks deze tegenslagen volmondig JA op zeggen. Luister en huiver:

We werden al heel vroeg in de ochtend afgezet door de nachtbus het zal zo vijf ur in de ochtend zijn geweest. Nha-trang waar we drie nachten zouden blijven is een grote, voor Vietnamese begrippen modaine badplaats. Het is vooral on-Vietnamees. we besloten even aan de riante boulevard te aan zitten om daarna ons hotel op te zoeken. langzaam aan kwam de stad tot leven, talrijke toeristen waren in groepsverband, in de koelte van de ochtend hun daglijkse sportprogramma aan het afwerken. Het was een heerlijk mooi schouwspel zo met met opkomend e zon, de zee het strand en al die mensen
die zich al in de vroege uurtjes in het zweet aan het werken waren. We werden al een paar keer benaderd door taxi drivers om ons naar het hotel te brengen voor zo'n 15 dollar, we wilden dat niet omdat we het A teveel vonden en B vermoeden dat het hotel heel dicht bij moest zijn. Toen we de weg vroegen naar het hotel aan een alleraardigste snelwandelaar bleek deze bereid om ons, al snelwandelend naar het hotel te brengen. Een bijzondere manier van vervoer was dit, stel je voor deze man met een tempo van zo'n 8 kilometer per uur en wij met twee koffers en twee rugzakken er achteraan, hijgend en puffend.Geukkig was het niet al te ver. Eenmaal bij het hotel lukt het nog niet om in t checken we waren er ook erg vroeg was inmiddels 08.00 uur. De koffers werden door de hotelmedewerker al in bewaring genomen wij gingen in de buurt ontbijten om na zo"n twee uurtjes weer eens naar het hotel te gaan informeren. Wie weet zouden we toch al een kamer hebben.Helaas bleek dat niet het geval, ook helaas bleken onze koffers op transport gesteld te zijn
met een groep vertrekkende gaste van het hotel. Sorry ze hadden zicn vergist maar zouden alles in het werk stellen om ze snel weer terug te krijgen. Het voelde verre van lekker maar wonder boven wonder een uurtje later kwam de piccolo met een blij gezicht
onze koffers showen, pff wat een opluchting. Voor het ongemak werden meteen drankjes aangerukt en....je raad het al een up-grade naar een betere kamerwaarbij het ook nog eens mogelijk bleek om die kamer meteen te kunnen betrekken. De verdere dag hebben we besteed aan wat te relaxen, over de boulevard gelopen (is 7 kilometer lang) optredens gezien want het TET-feest duurt hiertot 28 ferbruari.
Op tijd naar bed zodat we de volgende dag weer fris en fruitig zouden zijn. De tweede dag 's avonds kreeg ik van de ICS (waar mijn master card beheerd word) een smsje dat mijn vertificatie code geblokkeerd werd omdat ik hem tot drie maal toe had proberen in te voeren maar steeds verkeerd. Hmm vreemd want dat had ik niet gedaan, toch maar even op het account kijkenom vervolgens tezien dat er via internet betalingen zo'n 1000 dollar was afgeschreven. snel bellen met de ICS in Amsterdam om pas te laten blokkeren en de fraude door te geven. De nacht wat minder goed geslapen zodat we besloten na het ontbijt lekker naar de modderbaden te gaan, wij zouden ons niet laten kennen.
Het bleek een voortreffelijke keus een heerlijk warm moddelbad in een mooie natuurlijke omgeving groene heuvels zonnetje kortom perfect daarna een heet mineraalbad (40 graden). 's avond heerlijk op t strand gegeten in combintaie met allerlei optredens. Bijzonder om te zien dat Vietnamese niet uitbundig reageren op een optreden van een artiest, is allemaal wat ingehouden.

Samenvattend over Nha Trang: mooi strand en boulevard, heel erg toeristisch, veel Russen, duur in vergelijking met de andere delen van Vietnam, heerlijke modderbaden, eten drinken en uitgaan. Na drie dagen meer dan genoeg dus door naar Dal-at wat zo'n 225 kilometer landinwaars ligt in de bergen / heuvels. Hoewel Dal-at ook toeristisch is komen hier vooral de Vietnamese zelf, wij waren een van de weinigebl anken en dat gaf bekijks vooral kinderen staren je eindeloos aan, een dapper kind durft dan "hello" te zeggen om vervolgens schaterend weg te duiken als je "hello"terug zegt. Er zijn ook nogal wat verschillen, wij, groot en wit en zij klein en getint, als man in een korte broek is eigenlijk in veel Aziatische landen not done.(dus loop ik dagelijks voor gek)In Dal-lat komen Vietnamese om twee belangrijke reden, de eerste is het klimaat, heerlijk koel en de tweede reden is dat hier "love valley" is en daar komen veel huwbare Vietnamese op af. Veel staat in het teken van Cupido, je kunt romantische tochtjes maken in een koets alla Assepoester er zijn een aantal thema parkenrondom liefde en romantiek en er is een overweldigende natuur. vanuit Da-lat kun je trekkings door de jungel gaan doen van een aantal dagen. Wij hebben een dag excursie gedaan waar wij in kort tijd veel hebben kunnen zien. De groep was een leuke mengeling van van mensen, naast vier mensen uit Vietnam ook een Zweeds stel wat een buitenlands stage deed in een Vietnamees Ziekenhuis. Het meisje van het stel was met haar blonde koppie een veel gevraagd model om mee op de foto te mogen.ook hebben we een stevige tocht gemaakt rondom het meer
7 kilometer in de brandende zon, want het koelt 's nachts welliswaar af maar overdag is het heel erg warm in deze tijd van het jaar.
Over ons derde probleem hebben we het nog niet gehad. Toen we geld wilde pinnen weigerde de pin-automaat ons te voorzien van het gevraagde bedrag we kregen er niets maar dan ook helemaal niets uit, verschillende automaten geprobeerd maar overal de melding dat er een " onjuist bedragof een niet correcte pas gebruikt werd" terwijl wij verschillende bedragen hebben geprobeerd en we toch echt de ATM gebruikte met
het juiste logo. Tevens kwam deze melding bij onze beide passen. Dat gaf ons geen goed gevoel en moesten nu echt gaan denken aan een noodplan, we zouden het welliwaar nog enkele dagen uit kunnen zingen met de contanten die we hadden maar wat als die op waren? we besloten dat we donderdag avond de bank in Nederland zouden gaan bellen
en indien er hier geen adequate oplossing voor zou zijn we ons tot de ambassade van Nederland zouden wenden om te bespreken of zij zouden kunnen helpen.. At last probeerde wij nog bij de laatste ATM geld te pinnen (dit keer een sprekende ATM)en tot onze enorme vreugde bleek deze automaat ons het gevoel te geven dat we de jackpot hadden gewonnen. Je kunt je voorstellen dat onze avond niet meer stuk kon. We zijn meteen naar het Love lake gegaan en hebben daar een heerlijke pick-nick genoten.
Vandaag, vrijdag de 27e werden we opgehaald om weer terug te gaan naar Ho Chi Minh city, we hebben daar voor 1 nacht een hotel om vervolgens op de 28e door te reizen naar de Mekong Delta, daar trekken we drie dagen rond om op dinsdag avond weer terug te zijn in Ho Chi minh city de derde maartgaan we naar Cambodja.

Na de toch wel ontspannen bus reis aangekomen en ons hotel snel gevonden. We zitten in een zeer levendige wijk, veel kleine hostels en hotels met pubs en eettentjes, maakt prima indruk. Net een voetmassage laten uitvoeren dus we kunnen er weer tegen. Voor nu
regelen dat de was gedaan wordt en we een koffer hier gaan opslaan tot a.s dinsdag. Hier is het Tet afgelopen, de kinderen gaan hier weer naar school en de prijzen zijn weer fors naar beneden, voetmassage a 3 euroen heerlijk koel bierje voor 0,48 euro cent. (was aan het begin van de week 3 tot 5 keer zo duur)

Wij denken en hopen dat er nu weer 7 vette dagen gaan aanbreken.

Liefs van ons en leuk om jullie reacties te lezen.

Happy New Year in Hoi Ann

Als we dit schrijven hebben we Hoi Ann alweer achter ons gelaten en zitten we in de nachtbus naar onze volgende bestemming zo"n ruim 500 kilometer zuidelijk. De bus gaat er de hele nacht over doen maar is van het comfortabele soort, heerlijke bedden! Althans dat hadden ze beloofd toen we het ticket boekte. De realiteit was anders, de bus was dik overboekt, mensen sliepen in het gangpad en was dus overvol. Hoewel het wel een leuke ervaring was is er van slapen niets gekomen, de bus heeft zo'n 600 kilometer al
claxonerend afgelegd, daarbij zijn de wegen in Vietnam matig tot slecht waardoor je met enige regelmaat flink door elkaar geschud werd als de busdoor een kuil reed.Eindelijk werden we om05.00 uur s -ochtendsafgezet in Nhatrang, Vietnam meest decadente badplaats. Hier gaan we drie nachten blijven om vanuit hier het binnenland te verkennen en een dagje strand mee te pakken. Maar eerst even over de achterliggende dagen, deze waren heel bijzonder, Hoi Ann staat op de wereld erfgoedlijst van de UNESCO. Dat betekend twee dingen, dat de plaats bijzondere culturele waarden heeft en dat er alles aan gedaan wordt om deze historische stad goed te onderhouden. Tevens betekend het ook dat er veel toeristen op af komen en dat het dus druk is. Alle twee de vooronderstellingen bleken waar, Hoi Ann is mooi, liefelijke en heeft zelf een romantische uitstraling.
Ook de drukte is bijna overweldigend te noemen hoewel dit waarschijnlijk vanwege het Tet allen maar meer is geweest.
Hoi Ann ligt aan een delta van rivieren en ligt pal aan zee. Vietnamese vissers gaan iedere avond de zee op in een soort omgekeerde helm (coracle genaamd) waar net twee man in kunnen en peddelen dan de zee op om daar tot vroeg in de ochtend te blijven en hun
vissen te vangen. Het klein schalige hotel is alleraardigst, de meiden die daar de scepter zwaaien zijn informatief over de streek en de mogelijkheden die je hebt. tevens kun je gebruik maken van de fietsen om naar strand of naar het centrum te fietsen.
Tijdens dat fietsen vraag je je temeer af of er wel verkeersregels zijn in Vietnam.Er staan minimaal verkeersborden af en toe een verkeerslicht waar ook niet iedereen zich aan houd. iedereen gaat al toeterend door het verkeer, je moet aanvoelen hoe de ander rijd. In
andere Azieatische landen is het verkeer ook aanpassen voor ons Europeanen maar Vietnam spant toch echt de kroon. Hoewel iedereen toetert heb ik (nog) niemand gezien die echt openlijk boos is over het weggedrag van de medeweggebruiker, iedereen rijd ook wel rustig maar het blijft een hachelijke onderneming. zeker toen we weggingen uit het centrum met oud en nieuw toen was er geen doorkomen aan en reden er duizenden scooters, al toeterend de stad uit. Tevens is het gebruikelijk dat de bewoners afscheid nemen van hun slechte dingen, ze doen dat in de vorm van verbranding, dus bijna voor ieder huis staat een grote pot waarin een flinke fik gestookt wordt. Dit in combinatie met
de duizende scoooters geeft een enorme smog.
Nog even verder over het Nieuwjaar, TET zoals dat hier heet. Tet is het grootste feest van Vietnam, het hele land ligt eigenlijk een viertal dagen stil, alleen in de toersiten centra wordt er in een wat lager tempo doorgewerkt. Het Tet festival wordt gevierd tijdens de eerste volle maan van het nieuwe jaar en verschilt daarom per jaar van datum. Voor de Vietnamezen betekent dit een aantal dagen vakantie een een week lang feest.
Het tet feest staat in het teken van familie en geluk. om de voorouders te eren worden huizen en temples over het algemeen versierd met rood en goudpapier en staan er overal grote potten met gele asters. Iedere streek heeft zo zijn eigen rituelen bij het feest. Tijdens het tet vieren alle Vietnamezen hun verjaardag en er worden dan cadeaus aan elkaar gegeven. Het nieuwe jaar, Carolien schreef het al, staat in het teken van het schaap, hoewel de Vietnameze liever het symbool vande Geit gebruiken. (Geit en Schaap zijn dezelfde symbolen).
Wij hebben samen met tienduizenden Vietnamezen en enkele toeristen het Tet gevierd, er waren optredens, herdenkingen (Vietnam-oorlog)
Je ziet een enorme familieband, gezinnen en zelf hele familie's zijn bij elkaar. Iedereen ziet er feestelijk uit. naarmate het twaalf uur 's nacht wordt krijgen de optreden een meer nationalistisch tintje. Het zal zo 1 minuuut voor twaalf geweest zijn toen Yvonne wat boos reageerd op alle mensen die gingen staan en haar het uitzicht op het podium ontnamen. Dit gezegd hebbende werd ze op haar schouder getikt met het verzoek om te gaan staan. Op dat moment werd namelijk, net voor de jaarwisseling het volkslied ingezet, die staand met de hand op het hart gezongen wordt. Op het podium staan dan de artiesten gehuld in een rood T-shirt met goudkleurige ster (de vlag van Vietnam) op de achtergrond een enorme transperante vlag). Het vuurwerk wat daarna de lucht in wordt geschoten
is het mooiste wat we ooit gezien hebben en is perfect qua opbouw en uitvoering.

Lucky money wordt gevraagd op nieuwjaarsdag en enkele dagen daarna ook nog wel. De anders zo ingetogen Vietnamese vragen 1 dollar aan je (in een rode enveloppe) dat brengt hen geluk op economisch gebied. Op Nieuwjaarsdag werden we dan ook bestookt met deze vraag door zowel kinderen als ouderen.

Door de vakantie in Vietnam waren onze mogelijkheden om vanuit hier dingen te ondernemen beperkt, openbaar vervoer was overvol of er werd niet gereden. Wij hebben dus vooral op de fiets de nabije omgeving verkend, kris kras door het landschap, door eindeloze rijstvelden, tempels, moskeeen en een Rooms katholieke kerk bezocht met een echte Lourdes grot. In de Boedistsiche tempel gesprekje gehad met een jong vrouw uit Hoi Ann die regelmatig de tempel bezocht om te praten met de monnik. Ze vroeg of wij dat misschien ook wilde, hij spreekt goed Engels. dat soort vriendelijkheid kom je hier regelmatig tegen.

De stranden hier zijn witte zandsranden, schoon, langgerekt en relatief rustig.

We hebben hier ook heerlijk gegeten, Yolande"s tips m.b.t. de restaurants hebben we ter harte genomen en in beidde resaturants echt heerlijk gegeten.
We laten Hoi Ann met enige weemoed achter, we beginnen het land een klein beetje te kennen, we zien hardwerkende lieve mensen, Het zijn trotse mensen en als je beseft hoe dit land in puin is geschoten, welke oorlogsgruwelen zich hier nog niet zo heel lang geleden hebben voltrokken, dan bezitten deze mensen een enorme flexibiliteit en maken contact met je, vertellen graag over hun land.

de eerste dagen Vietnam

Hello followers,
Als ik dit schrijf lig ik uitgeput op bed met de airco aan. Even een verslagje schrijven van de eerste dagen Vietnam.
Het vertrek uit Breda was kleurrijk vanwege de vele verkleden mensen in verband met carnaval, hmm jammer om dat te moeten missen maar het vooruitzicht om bijna zeven weken uit de hektiek van alle dag te mogen is toch nog veel aantrekkelijker. We werden keurig op tijd afgezet door Piet en Caroline (nog hartelijk bedankt hiervoor). De vliegreis met onze nationale trots KLM verliep bijna vlekkenloos. Alleen de video / game consule bleek het bij ons niet te doen, nu was dat voor mij geen enkele probleem want het is met nog nooit gelukt om iets fatsoenlijks op het scherm te toveren, nu moet ik zeggen dat dit vooral aan mij ligt omdat ik nu eenmaal niet zo handig met die dingen ben. Ik kon dus opgelucht adem halen en kon mijn boek en puzzelboekje tevoorschijn halen. Dit bleek echter van korte duur, binnen 1 minuuut stond er een struise Hollandse purser voor ons, type Michiel de Ruijter maar dan in vrouwelijke uitvoering. Met haar kun je de oorlog winnen ging er in een flits door me heen. Michiel zou het wel even oplossen, jammer dacht ik, maar glimlachte haar vriendelijke toe.
We vlogen via het noorden van europa om voor Moskou een scherpe bocht te maken, richting India straight on naar Kuala Lumpur, want daar was onze overstap.
Michelle kwam ongeveer ter hoogte van Moskou vertellen dat het haar niet gelukt was de problemen met de video te verhelpen maar dat ze alles goed zou maken in de vorm van tegoed bonnen. Dubbel geluk dus, geukkig geen video en nog een 'korting "ook.
Overigens verliep de reis prima, mooi op tijd in Kuala Lumpur waar na anderhalf uur het vliegtuig al naar Vietnam vetrok.
In Ho Chi minh city aangekomen moesten we eerst onze visa halen, dit ging wonderbaarlijk snel, binnen een half uur waren alle formaliteiten afgerond en stonden we met onze koffers in een, hoewel het hier geen carnaval was, nog kleurrijkere wereld.
Hoewel het vliegtuig al geland was bleek dat bij mij nog niet helemaal het geval. Ik heb altijd even de tijd nodig om zelf te landen, de Aziatische hektiek komt als een mokerslag bij mij binnen, mijn strategie is dan altijd om even niets te doen, zitten of even staan om zo de overstap te kunnen maken naar Azie.
Eenmaal mentaal geland wilde ik vietnamees geld en transfer naar het hotel scoren. Geld was er snel en ook een aantal mogelijkheden voor vervoer echter ver boven de prijs. Nu is het in Vietnam vakantie vanwege de jaarwisseling die de 19e februari gaat plaats vinden.
Het was dus druk, zelf heel erg druk met vooral vietnamese familie's die op weg waren naar familie en vrienden. Volgens de taxi chauffeurs was dat de reden dat de prijzen hoog waren.
Uiteindelijk vonden we een taxi chaffeur die ons voor 20 dollar naar het hotel wilde brengen, we gingen maar akkoord. Hij reed weg van de parkeerplaats, stopte na zo'n honderd meter en begon te onderhandelen over extra geld, wilde zelf mijn geldbuidel
checken! was heel vervelend zodat we snel besloten deze man achter ons te laten en naar een andere op zoek te gaan, deze naadloos gevonden en deze bracht ons met
een gezellig onderhoud naar het hotel.
Het hotel hadden we al in Nederland geboekt en heeft een perfecte ligging om de stad te bezoeken, tevens heeft het een restaurant / bar op het dak zodat je, zowel 's nachts als overdag een prachtige indruk kreeg over een deel van deze inmense stad.
Dat de jaarwisselng aanstaande was, daar kon je niet omheen, de wegen waren kleurrijk verlicht, op veel plaatsen een enorme bloemenzee, want bloemen en jaarwisseling gaan hier hand in hand. iedereen wenst je deze week al een happy new year!
We boekte snel in onze kamer, sloegen de aangeboden up grades a 43 US dollar per nacht af en zaten snel op het dakterras van de cocktail en het uitzicht te genieten. Beneden ons krioelde het van de scooters, Wauw duizenden!! zover je kon kijken een eindeloze stoet van scooters, die zoals gebruikelijk bezet zijn door hele familie's. Na nog even rondgelopen te hebben op de nachtmarkt in bad en daarna in bed. Bad bleek te lekken maar och zo erg was dat niet. 's ochtends heerlijk ontbijtje en de manager van het hotel Duy Vu Khac kwam een praatje maken en informeren of het beviel, voordat ik dat kon bevestigen melde Yvonne fijntjes dat het bad lekte en alles nat werd in de doucheruimte. dat vond Duy niet zo leuk en bood zijn verontschuldigen aan om naadloos met het voorstel te komen om een gratis up date te verkrijgen dat heeft Yvonne weer voor elkaar en binnen nog geen half uur kregen we de mooiste kamer van het hotel met bubbelbad en een prachtig uitzicht.
De hele dag rondgelopen In deze drukke stad, oversteken staat hier gelijk aan van een zwarte piste af skieen, vaardigheden als goed opletten, flexibel mee bewegen met het verkeer anticiperen etc. komen hier goed van pas. Franse invloed is hier en daar nog goed te zien in de vorm van gebouwen (Notre Dame) en mooie koffie tenten waar je een heerlijke kop koffie met croisant kan nuttigen. Het aanstaande feest rond de jaarwisseling begint al grootste vormen aan te nemen, hele straten en pleinen zijn versierd met prachtige verlichting en omgetoverd in een ware bloemenzee waar bloemenminnend Nederland van zal watertanden.
Helemaal versleten belanden we aan het eind van de middag terug in ons hotel waar we natuurlijk gebruik maakte van het bubbelbad.
Daarna heerlijk gegeten, nachtmarkt even bezocht en doodmoe naar bed om al na een uur wakker te worden om vervolgens pas tegen het eind van de ochtend weerin slaap te vallen. Brakke start op dinsdag, op weg naar Hoi Ann met Pacific airlines.
Helaas bleek onze vlucht een vetraging te hebben van 3 uur, als troost kregen we een maaltijd aangeboden (het houd maar niet op)
Na een smakelijke maaltijd een een rustige vlucht landen we in Danang, de derde stad qua omvang van Vietnam. We werden opgehaald door de transfer service van het hotel en samen met twee Engelse meiden (die van Australie weer terug aan het reizen zijn naar Europa, altijd baas boven baas) waren we in no time in het Hotel.
Hoi Ann is een geweldig mooie plaats, meteen na aankomst het centrum verkend en lekker gegeten, voor nu naar bed en mrogen ochtend dit verhaal op reismee zetten.